Vergroot jezelf Kombijdepolitie

Agent Adil over werken bij de politie

Van wijkagent in de Schilderswijk tot coördinerend wijkagent in Rotterdam: Bureau Hofstad-agent Adil vindt het mooi om dicht bij de mensen te staan. Al zo’n achttien jaar werkt hij bij de politie.

Waarom wilde jij zo graag wijkagent worden in Den Haag?

‘Als driejarig kereltje kwam ik met mijn ouders vanuit Marokko in Den Haag terecht, in Loosduinen om precies te zijn. En sinds die tijd ben ik Den Haag eigenlijk niet uit geweest, deze stad is mijn thuis. Iedere wijk heeft zo zijn bijzonderheden en dat maakt het werk uitdagend. Daarbij is de bevolkingssamenstelling heel divers, dat maakt werken in Den Haag leuk. Het was daarom een mooie stap om wijkagent in de Schilderswijk te worden.

In mijn werk als wijkagent komen mijn Marokkaanse roots vaak van pas. Er wonen veel mensen met een moslim-achtergrond in Den Haag. Kennis van culturen leer je niet zo makkelijk uit een boekje, de sentimenten en verschillen zijn vaak subtiel. Dan helpt het dat je daar zelf ervaring mee hebt. Dat geldt natuurlijk voor alle collega’s. Turks, Hindoestaans, Surinaams, divers in de breedste zin van het woord. We vullen elkaar aan en leren van elkaar. Het is echt: elkaar elke dag beter willen maken. Begrip voor een ieder. We noemen het niet voor niets: politie voor iedereen!’

Hoe zet je die kennis van verschillende culturen in?

‘Om je een voorbeeld te geven: een tijd geleden kwam de melding binnen dat er ergens een stevige ruzie aan de gang was. We kwamen bij een stel van middelbare leeftijd terecht van Marokkaanse afkomst, waarbij de gemoederen iets te hoog waren opgelopen. Als agent probeer je dan met de mensen afzonderlijk te praten, om van beide partijen het verhaal te horen. Maar met de vrouw even apart gaan zitten bleek lastig. Ik weet dan dat het vanuit de Marokkaanse cultuur voor een vrouw eigenlijk niet toegestaan is om met een andere man alleen in een ruimte te verblijven. Dan kun je als agent op je strepen gaan staan, maar het werkt dan beter om het anders op te lossen. Mijn partner en ik zijn dus samen in dezelfde ruimte gaan zitten, maar hebben ieder afzonderlijk het verhaal aangehoord. Dan creëer je toch wat meer vertrouwen en op die manier kregen we de boel weer tot rust, met respect voor de cultuur. Collega’s vinden dat trouwens ook vaak leuk, om op die manier weer wat bij te leren over al die cultuurverschillen in Nederland.’

Wat maakt het werk als wijkagent anders?

‘Als wijkagent kun je meer de diepte in. Je kunt soms meer betekenen voor mensen als je een relatie kunt opbouwen - het duurt even voordat de mensen je vertrouwen. Ik was vier jaar lang wijkagent in de Schilderswijk en dan leer je zo’n wijk echt kennen. Het werk in de noodhulp is juist weer lekker ad hoc, je verleent de zorg of hulp die op dát moment direct nodig is. Wijken als de Schilderswijk zijn intensief. De emoties liggen soms dicht onder het oppervlak. Ik zeg weleens, als het regent in Marokko of Turkije, voel je hier de druppels. Dan helpt het als je kunt terugvallen op je diepe kennis van zo’n buurt en de intuïtie die je hebt ontwikkeld.’

Hoe was het om mee te werken aan de opnames van Bureau Hofstad?

‘Bij de opnames voor Bureau Hofstad heeft zo’n cameraman natuurlijk een flinke camera bij zich. Als agent zijn we inmiddels wel gewend om gefilmd te worden, maar dit trekt echt de aandacht en daar moet je even aan wennen. Maar dat ging al gauw goed. Ik vond het ook mooi om te zien hoe betrokken presentator Ewout was bij het werk. Hij is scherp, niet bang aangelegd en werkte echt met ons mee. Alsof hij eigenlijk het verkeerde beroep had gekozen! Als wij namelijk in de auto zitten, zijn we niet alleen bezig met het verkeer, maar maken we gebruik van onze ‘brede blik’. Wat komt er binnen op de portofoon, signaleren we strafbare feiten, gedraagt iemand zich verdacht? Hij pikte het net als wij op, als er bijvoorbeeld een auto langsreed die  zich net een beetje te offensief gedroeg. Dan was het meteen: ‘Hey, die rijdt apart’. Een echte agentenblik. Dat maakte de samenwerking heel vanzelfsprekend.’

Welke momenten in jouw carrière als wijkagent blijven je nog steeds bij?

‘Het mooist is als we echt iets oplossen. Zo kwam er een keer een melding binnen van een woninginbraak. Toen we daar aankwamen, scheurde de dader net weg. Dat werd een wilde achtervolging, waarbij we hem uiteindelijk klem konden rijden. In de auto vonden we spullen en sieraden, die we even later meteen weer terug konden brengen. Daar geniet ik dan lang van na.’

Inmiddels ben je doorgestroomd naar de politie Rotterdam, wat ga je daar doen?

‘Bij de politie kun je je verder ontwikkelen in waar je goed in bent, dat is heel mooi binnen onze organisatie. Bij mij is dat leiding geven, dat vind ik prachtig om te doen. En afwisseling is voor mij ook heel belangrijk. Dat betekende voor mij afscheid nemen van Den Haag als werkgebied, om leiding te gaan geven aan diverse wijkagenten in Rotterdam. Zo kan ik mijn kennis overdragen en de functie van wijkagent nog meer uitdiepen. Ik houd me nu ook bezig met wijkoverstijgende zaken, kijk naar trends en probeer samen met de juiste partners probleemgericht te werk gaan.

Zo’n compleet nieuw werkgebied is een prachtige uitdaging, na jaren in Den Haag, een stad die ik ken, begeef ik me nu op onbekend terrein. Er zijn zóveel mogelijkheden binnen de politie, dat iedereen zich kan ontwikkelen in het gebied waar zijn of haar talenten liggen. Ik heb nog ambities genoeg, met name in leidinggeven, jonge agenten begeleiden en coachen om het beste uit zichzelf te halen. Ik heb ontdekt dat ik die talenten verder wil ontwikkelen, daar krijg ik dan ook alle ruimte voor.’

Wil je dat ook meegeven aan ‘beginnende agenten’?

‘Zeker! Dat wil ik ook heel graag benadrukken. We hebben heel veel mensen nodig, liefst uit alle lagen van de samenleving. En die mensen wil ik vertellen dat de politie zoveel meer is dan alleen maar het blauw dat je ziet op straat. Als je denkt dat jij een aanvulling kan zijn is alles mogelijk. Je komt binnen als student om je basiskennis op te doen en vervolgens maak je op straat kennis met het echte politiewerk. Daarna kun je alle kanten op. Heb je iets met paarden? Dan is er de bereden politie. Of liever iets met verkeer? Milieu? Opsporing? Of undercover? Alles is mogelijk. Je kunt doorleren terwijl je aan het werk bent en je krijgt nog betaald ook! Het kan niet genoeg gezegd worden wat mij betreft, bij de politie kun je worden waar je echt goed in bent!’