Mijn nummer 1 bleek de plek waar hij vastgehouden was
We hadden laatst een ontvoeringscasus. Een man werd na een paar dagen vrijgelaten en had een verklaring afgelegd met uitzonderlijk veel details. Hij had alles geprobeerd te onthouden met het idee: als ik hier wegkom, dan kan de politie daar misschien iets mee. Op satellietbeelden ging ik zoeken naar plaatsen die zouden kunnen voldoen aan zijn beschrijving. Ik maakte een lijst met tien gebouwen, met één gebouw op nummer 1. En dat bleek inderdaad de locatie te zijn waar hij vastgehouden was.
Mensen willen zich gehoord voelen
Het was in de hele zaak maar een klein onderdeel, er kwam veel meer bij kijken. Dit was een van de puzzelstukjes. Dankzij de buitengewoon gedetailleerde verklaring van de man kon ik onderzoek doen. Ik vond dat ik dit niet los mocht laten; het slachtoffer heeft zo goed zijn best gedaan alles te onthouden, ik moest hem gewoon helpen. Natuurlijk doen we altijd wat we kunnen om een zaak op te lossen. Daarnaast is het belangrijk dat iemand zich gehoord voelt.
Ik wil de samenleving een stukje veiliger maken
Ik wil met mijn werk een maatschappelijke bijdrage leveren. Als ik met mijn info één speld uit de hooiberg kan halen voor een onderzoeksteam, waardoor er weer rust is in een wijk, de ME goed z’n werk kan doen, of een moord wordt opgelost... Ja, dat is mijn motivatie. Met mijn collega’s de samenleving voor mensen een stukje fijner en vertrouwder maken.
Wil jij in een hecht team op zoek gaan naar de ontbrekende puzzelstukken? Bekijk de vacatures.