Kom bij de politie Maak er politiewerk van

‘Had mijn moeder maar een agent als Daphne of Kitty ontmoet’

Olcay Gulsen groeide op met zwaar huiselijk geweld. De politie kwam om de paar dagen bij het gezin aan de deur. Pas toen haar schizofrene vader na 21 jaar de zorg kreeg die hij nodig had en gedwongen werd opgenomen, stopte het.

Voor haar nieuwe tv- serie, Olcay & huiselijk geweld, interviewde Olcay slachtoffers en plegers. Ze sprak voor het eerst met haar familie over het geweld. En ze liep mee met de politie en Veilig Thuis.

‘Ik merkte dat ik me voor mijn verleden schaamde. En dat ik het moeilijk vond om echt te praten over het gezin waarin ik opgroeide. Daarom heb ik Linda de Mol en Jildou van der Bijl van Talpa gevraagd om deze serie te mogen maken. Huiselijk geweld is een enorm maatschappelijk probleem, met in Nederland meer dan 300.000 slachtoffers per jaar. Het is wereldwijd de meest voorkomende vorm van geweld. De onveiligste plek voor een vrouw is nog steeds haar eigen huis. Ongelooflijk.’ 

‘Ik hoop dat ik met deze serie slachtoffers help. Dat huiselijk geweld minder taboe wordt. En dat mensen hun buren eerder vragen: ‘Hoe gaat het met je? Kan ik iets voor je doen?’. Dat heeft destijds niemand aan mij gevraagd.’

Mensen oordelen volgens Olcay snel dat huiselijk geweld vooral in achterstandswijken voorkomt, ‘Maar het kan ook de CEO van een multinational zijn die zijn vrouw mishandelt. En mensen denken: Dan ga je toch weg? Dat pik je toch niet? Maar het ligt zoveel ingewikkelder. Een vrouw die zestien jaar lang is mishandeld, vertelde me: ‘Hij is ook de vader van mijn kinderen, ik voelde me schuldig en begon ook steeds meer te twijfelen: veroorzaak ik dit misschien zelf met mijn eigen gedrag?’.’

Als kind vond Olcay het verschrikkelijk als de politie kwam. ‘Ik voelde me voor schut staan. Ik vond de politie kil, afstandelijk, veroordelend. Wij waren dat vervloekte gezin waar ze echt geen zin in hadden.’ 
Haar moeder durfde destijds geen aangifte te doen. Ze sprak nauwelijks Nederlands en leefde geïsoleerd. Wat zou de familie denken? Zou ze dan haar kinderen kwijtraken? Olcay: ‘En aangifte doen tegen mijn eigen vader, dat vond ik te moeilijk. Nu wil ik zeggen: aangifte doen of het melden bij de politie is je kans om je situatie te veranderen! Het kan ook anoniem. Ik hoop dat Nederland straks niet alleen 112 kent, maar ook 0800-2000, het nummer van Veilig Thuis.’

Tijdens het maken van de serie viel het Olcay op dat er ten opzichte van de tijd dat ze zelf nog kind was enorm veel is veranderd. ‘Ik liep mee met wijkagenten Daphne en Kitty in Amsterdam- Zuid Oost. Zij zijn zó betrokken bij mensen. Een vrouw lucht elke week haar hart bij Kitty. ’Je moet zelf de keuze maken om deze situatie te veranderen’, had Kitty haar gezegd. ‘Maar je mag me altijd bellen. Ook ‘s nachts’. Ik dacht: ‘Wat een bijzondere mensen zijn dit! Politieagent is je functie, maar zij zijn vooral mens. Was er maar een agent geweest als Daphne of Kitty, bij wie mijn moeder een gevoel van veiligheid had gevonden. Ik denk dat ze dan wel hulp had gezocht.’ 

► Woensdagavond 21.30 uur Net 5 Olcay & huiselijk geweld