‘“Als je mij nog wil zien, moet je nú naar station Spaarnwoude komen.” Dat was het laatste wat de twee meisjes van hun vriend gehoord hadden. Ze hadden keihard gefietst. Ze hadden nog geprobeerd hem tegen te houden, van het perron weg te trekken, maar zijn kracht was zo groot - hij stapte toch.'
‘Compleet in paniek treffen we de meiden tijdens onze dienst aan op het perron. Een fractie van een seconde vertraagt de wereld. Als in slow motion, als in een bubbel, dringt tot je door wat er gebeurd is. En dan bam: handelen. Elke politieagent leert het: de knop om, in actie komen, taken verdelen, nu. Dan is het heel fijn dat je echt een team bent en iedereen taken oppakt als een geoliede machine. We vangen de meiden op, een tweede auto gaat naar de machinist, collega’s op het perron horen getuigen, wij nemen de meiden mee naar het bureau.’
‘Veertien jaar zijn ze, in dezelfde fase als mijn kinderen. Voor hun ogen is zojuist hun vriend voor de trein gesprongen. We brengen ze naar een rustige ruimte, laten ze vertellen, geven ze wat te drinken. We bellen de ouders: “Uw dochter zit hier, wilt u even komen.’ In zo’n situatie maak je meteen duidelijk dat het ernstig is. “Er is niets gebeurd met uw dochter, wel met een vriend – kunt u meteen komen.” Slachtofferhulp komt naar het bureau.’
‘Als de ouders dan binnenkomen – zij kennen die jongen natuurlijk ook, hij komt thuis over de vloer – gaat het verdriet door merg en been. Natuurlijk mag je laten zien dat het jou ook wat doet. Maar jij blijft de stabiele factor, het rustpunt. Jij stort niet in. En doet alles wat binnen je mogelijkheden ligt om deze mensen te helpen en te troosten. Zo’n gebeurtenis blijft je altijd bij. Heb ik eens een minder goede bui of zit ik er een dagje doorheen, dan kan ik me nog steeds afvragen: waarom deed hij dat? Ik vind het onbegrijpelijk. Deze meiden zijn slachtoffer van hetgeen ze gezien hebben. Dat beeld gaat nooit meer weg.’
“Bedankt voor je zorgvuldigheid. We zijn zo blij dat jullie er zijn.” Zo gingen ouders en dochters de deur weer uit. Hoe het verder gaat, weet je niet. En met je vragen blijf je altijd zitten. Maar we weten in elk geval dat we iets goeds hebben kunnen doen.’
Wil jij ook leren mensen te helpen in de moeilijkste situaties? Check hier de verschillende politieopleidingen!
