Hoe combineer je agent en vader zijn?

Politieman én vader

Laat ik beginnen om dit te zeggen: politiewerk is het mooiste vak van de wereld. Maar vader worden was een van de mooiste momenten uit mijn leven. Ik ben politieman én vader. Ik ben dus een gelukkig man.
Politiewerk is niet altijd even makkelijk. De politie komt regelmatig in het nieuws en dat is helaas niet altijd positief. Vaak wordt ons optreden ter discussie gesteld, of zorgt een integriteitsschending voor een deuk in ons imago. Het is soms lastig om ons handelen uit te leggen aan familie en vrienden, omdat dat soms tegen het gevoel van mensen in gaat. Tegelijkertijd vind ik het een uitdaging om tegemoet te komen aan de verwachtingen van burgers. 

Ik zeg dit ook omdat het vaderschap soms ook niet makkelijk is. Als je kinderen hebt, dan weet je dat het gezinsleven veel energie vraagt, geduld vergt en gebroken nachten kent. Tegelijkertijd vind ik het een uitdaging om mijn kinderen op te laten groeien tot zelfstandige volwassenen. Ik heb twee jonge kinderen, een zoon (4 jaar) en een dochter (1 jaar). Ik werk in Utrecht, als politiekundige (hbo-politieopleiding).

Je verandert

Het vaderschap heeft mij veranderd. Het heeft mij een ander, een beter mens gemaakt.
Het politiewerk in de frontlijn verhoogt de kans dat je emotioneel verhardt. Je leert gedurende de jaren om emotioneel op afstand te blijven van de incidenten waarbij je moet optreden. Het is een logisch gevolg van de vele intense situaties waarmee je als agent geconfronteerd wordt. Dat was bij mij niet anders. Begrijp me niet verkeerd: tot op zekere hoogte zie ik dat als een kwaliteit. 

Werk en privé

Het helpt om bestand te zijn tegen deze intense situaties. Het helpt om op beslissende momenten het hoofd koel te houden en professioneel te blijven. Het vaderschap heeft er bij mij echter voor gezorgd dat ik mijn ‘zachte kant’ niet uit het oog ben verloren. Het zorgde ervoor dat ik niet verder verhardde en de meest verschrikkelijke situaties als normaal zou gaan beschouwen. Mijn kinderen vroegen om aandacht en liefde. Ze vroegen juist om emotionele betrokkenheid. 

Het vaderschap en het politiewerk zorgen er daarom voor dat ik als mens in balans blijf. En tja.... natuurlijk is het niet altijd zo zwart-wit als dat ik suggereer. Want het politiewerk vraagt op zijn tijd wel zeker emotionele betrokkenheid. En in de opvoeding draait het toch ook vaak om begrenzen? Uiteindelijk gaat het erom dat je jezelf kunt blijven. En dat ben ik! Ik ben een politie-vader in hart en nieren!