De Politieacademie: twee maanden terug mocht student Dennis er dan eindelijk beginnen. Hoe zijn de eerste weken op de politieopleiding bevallen? En wat kun je verwachten, als je begint aan de opleiding tot agent?
‘Als je door de selectieprocedure heen bent, waarover ik in een eerder blog al vertelde, krijg je allerlei mailtjes met informatie en papierwerk. Maar echt véél mailtjes.
Daarna komt de eerste echte stap: je spullen ophalen. Twee dozen vol. Polo’s, broeken, je veiligheidsvest, handschoenen, schoenen sportkleding, je koppel. Ter plekke pas je voor het eerst je uniform. Dat is echt wel grappig, als je jezelf voor het eerst in uniform ziet. Voor mij voelde het meteen goed. Ik herkende mezelf erin: dit hoort bij mij, dit ben ik. Ik keek hier al heel lang naar uit.’
‘Dat klopt, maar eigenlijk kun je de eerste twee máánden wel zo noemen, haha. Je krijgt zoveel info!’
‘De eerste dag was vooral een kennismaking. Nog niet op de Politieacademie, maar op mijn zogenaamde ‘leerontwikkelplek’ op een andere locatie. Je leert je ‘leerteam’ kennen – dat zijn de acht studenten met wie je in een groep zit. Per klas zijn er drie van die teams. Ik zit toevallig met Janiek in een team, die hier eerder vertelde over de struggles tijdens haar selectietraject bij de politie. Die eerste dag leerden we ook onze trajectbegeleider kennen. Dat is degene bij wie je terechtkan voor alles. Voortgangsgesprekken, examens, begeleiding. Gelukkig hadden we gelijk een goede klik!’
‘Dat was in mijn geval op de tweede dag. Je krijgt je telefoon, laptop, portofoon, je installeert van alles, leert met de systemen werken. Met een hoofd vol informatie kom je weer thuis, maar het is echt te gek. Er is zoveel te leren – al hoef je het natuurlijk niet allemaal in één keer te snappen.’
‘Zeker! Dat was in mijn geval op woensdag, een fysieke kennismakingsdag. Een soort teambuilding en sportdag inéén. Je leert als team met elkaar omgaan en bouwt meteen een band op. We kregen vijf sportopdrachten, met allemaal een cijfer. Je moest ze op een bepaalde volgorde doen, zodat er een code uitkwam. Klopte de code niet, dan moest je een andere volgorde proberen. Totdat-ie goed was. Maar we mochten niet overleggen! Alles moest non-verbaal, leuke extra uitdaging. Dus we hebben dat rondje opdrachten heel wat keren gedaan – lekker hoor.’
‘Ja hoor, je krijgt gewoon lessen op de Politieacademie! Op donderdag kregen wij uitleg over de lessen, de docenten, wat je kunt verwachten. Je krijgt gewoon een rooster met vaste lessen van een docent. We zijn bijvoorbeeld al begonnen met lessen Algemeen juridisch en de Integrale beroepsvaardigheidstraining. Je moet veel regelen en zelf doen, maar je krijgt eerst wel gewoon de basisuitleg. En iedereen helpt en begeleidt je.’
‘Op een site staat een hele lijst van wat je moet kennen en kunnen in een bepaald kwartaal. Ik weet dus wat ik in de eerste drie maanden onder de knie moet hebben. Als leerteam kijk je dan steeds: waar kunnen we nog wel wat meer info over gebruiken? Om bij het voorbeeld van Algemeen juridisch te blijven: het kan bijvoorbeeld zijn dat wij als team nog wat meer willen leren over de rol van de verdachte. Wat is een verdachte, wanneer is iemand verdacht, wat zijn je rechten als plichten? Zodat we goed voorbereid zijn op het examen straks.’
‘In de eerste negen maanden van je opleiding moet je alle aanhoudingstechnieken en het juiste gebruik van geweldsmiddelen onder de knie krijgen. Dus daar krijg je meteen training in. Je begint natuurlijk niet meteen op de schietbaan. Maar bijvoorbeeld wel met: wat is een alerte houding, wat is een gevechtshouding?’
‘Gedrag en communicatie, en ik denk dat dat meteen een van de belangrijkste vakken is. Hoe stel je je op, hoe komt jouw gedrag over op een ander? Hoe benader je iemand? Je leert jezelf meteen kennen: ben ik een leider of meer een volger, en wat kan ik daarin leren? Ook ervaar je wat het met jou doet als de ander op een bepaalde manier communiceert. Je bent dus heel veel feedback aan het geven en ontvangen. Daar moet je echt voor openstaan op de politieopleiding. Bij ons team gaat dat hartstikke goed, iedereen gaat heel respectvol met elkaar om. Je bent daar om iets te leren, dus je kúnt niet alles goed doen. Dus het is heel constructief allemaal.’
‘Ik was kapot! Nu na twee maanden nog steeds eigenlijk, haha. Maar dat is normaal, het hoort erbij, de rest heeft het ook. En omdat het zo leuk is, houd je het prima vol. We hebben het daar onderling ook over. En bij iedereen is de thuissituatie dan ook nog anders - de een woont nog thuis, de ander op zichzelf. Alles is wennen. Nu begint het langzaam een beetje in te dalen en realiseer je je echt: ik zit bij de politie.’
‘Op de Politieacademie heerst echt een fijne sfeer: iedereen wil je helpen, iedereen staat klaar voor je. Ze zien je echt meteen als collega. Het is heel gelijkwaardig, je kunt alles vragen, alles zeggen, iedereen staat open voor feedback. De sfeer is veilig en het is persoonlijk. Je hebt je trajectbegeleider, een vertrouwenspersoon, docenten bij wie je terechtkunt. Vanaf het begin wordt benadrukt: praat over de dingen waar je tegenaan loopt. Daar kom je júist steviger van in je schoenen te staan.’
‘Per tweetal krijg je een basisteam toegewezen, en daar ga je in het begin één keer in de twee weken naartoe. De eerste keer, in de tweede week, was extra spannend want mijn buddy had corona, dus ik moest alleen. Je voelt je toch een beetje een brugpieper.
De opdracht was om een klein interview te houden met verschillende mensen uit het team. Gelukkig voelde ik me meteen heel welkom en geaccepteerd. Ik ben gaan kletsen bij de receptie, de recherche, de meldkamer, de noodhulp. Overal kon ik vragen stellen over wat ze nou precies doen, wat de taken zijn. Ik ging het hele bureau af en leerde dus meteen iedereen kennen.’
‘Gisteren ben ik voor het eerst naar buiten geweest met een buddy en een collega. Dat kun je dus zelf aangeven, als onderdeel van dat zelfstandig leren: we willen wel mee op pad. De eerste negen maanden mag je nog niet in uniform mee, en ook niet met de noodhulp of het handhaven van de openbare orde - daar moeten we eerst meer kennis voor opbouwen. Maar er is van alles dat je al wél kunt doen.
Wij gingen mee met een agent die milieudienst had. We checkten in de buitengebieden of er afval of drugsafval was gedumpt. Je laat jezelf zien bij de mensen die daar wonen. Je kunt vragen stellen, een praatje aangaan. Om een band op te bouwen, en ook om vinger aan de pols te houden. Juist in die buitengebieden gebeurt veel op het gebied van drugs.’
‘Na negen maanden mogen we echt de straat op in uniform. Dan ga je twee keer per week meelopen met het basisteam, en echt praktijkervaring opdoen. De dingen die je in de theorie hebt geleerd, ga je dan echt toepassen. Daar zie ik wel echt het meest naar uit. En daarna… je hebt binnen de politie zóveel plekken waar je heen kunt’. Dat kunnen we nu allemaal gaan bekijken. Het lijkt me mooi om bijvoorbeeld bij een van de speciale eenheden te werken. Maar eerst maar eens de opleiding afmaken en ervaring opdoen!’
- Wil jij ook agent worden? Check dan meteen de mogelijkheden om je in te schrijven!
- Of lees een van de andere blogs met daarin de persoonlijke ervaringen van agenten en politiestudenten