Bureau Utrecht-agent Peter (32) was volgens zichzelf een lastige puber die maar weinig leuk vond, behalve sporten. Rond zijn zestiende startte hij daarom met een sportopleiding, waarna hij een aantal jaren werkte in die wereld. Toch miste hij iets in zijn baan: “Ik wilde méér betekenen voor anderen.”
Dat was precies de reden waarom hij op zijn 26e een carrièreswitch maakte en zich inschreef voor de politieopleiding tot agent. “Niet alleen de maatschappelijke impact van het agentenwerk sprak me aan, maar ook de spanning, actie en het buiten zijn. Binnen achter een bureau zitten is helemaal niets voor mij.”
Peter had in eerste instantie verwacht dat je als agent vooral fysiek sterk moest zijn. “Maar inmiddels weet ik dat goede communicatie minstens zo belangrijk is. Met woorden kun je vaak meer bereiken dan met kracht. Het is meestal een kwestie van rustig blijven en op de juiste manier contact maken.”
(Tekst gaat verder onder de afbeelding)
Meldingen waar kinderen bij betrokken zijn raken Peter, die zelf vader is, het meest. Als voorbeeld noemt hij een incident tijdens de opnames van Bureau Utrecht. “Een vader reed zwaar onder invloed met zijn kind in de auto en crashte. Ik begrijp niet dat iemand zo’n risico neemt.” Na zulke meldingen praat hij vaak met collega’s. “Dat helpt om dingen in perspectief te plaatsen.”
Zijn deelname aan Bureau Utrecht vond hij best onwennig. “Je weet dat de camera draait en je wilt natuurlijk goed overkomen. Maar na een tijdje dacht ik: laat maar, ik doe gewoon mijn werk zoals altijd. Al blijft het best gek om vragen van Ewout te beantwoorden terwijl je iemand in de boeien slaat, haha.”
Zijn advies aan toekomstige agenten? “Blijf jezelf. Je kunt je niet eindeloos anders voordoen. Als je authentiek bent, kun je het meeste uit het werk én jezelf halen.”
Wil jij ook bij de politie? Schrijf je in voor de politieopleiding of lees eerst de andere persoonlijke ervaringen van agenten en politiestudenten.
Op dit moment zijn geen vacatures beschikbaar.