Inzet in de incidentafhandeling, bij de Mobiele Eenheid, als supportersbegeleider en biker... De 24-jarige Lars draait er zijn hand niet voor om en combineert het allemaal in zijn functie. “Nederland een stukje veiliger maken, daar doe ik het voor.”
“Het was mijn droom om profvoetballer te worden. Op mijn 16e en 17e trainde ik ook bij het eerste van voetbalclub MVV Maastricht als keeper. Helaas heb ik nooit mijn debuut kunnen maken. Op de achtergrond speelde de gedachte om bij de politie te gaan al wel. Zo heb ik een dag meegelopen met een nicht van mij, die al bij de politie werkte. Ik heb eerst een half jaar een hbo-studie gedaan, maar dat vond ik te theoretisch. Dus de stap naar de politie was daarna snel gemaakt. Het was mijn beste keuze ooit! De discipline, de samenwerking en het teamgevoel binnen de politie is vergelijkbaar met het profvoetbal.”
“Mijn beeld was net zo algemeen als de meeste mensen hebben: iedere dag boeven vangen. Dat is natuurlijk niet zo. Ik zag de werkzaamheden bij de ME en dat leek me heel mooi. Ook heb ik een sterk rechtvaardigheidsgevoel en wil ik Nederland een stukje veiliger maken. Uiteraard sprak de afwisseling in het werk me ook aan.“
“De afwisseling van mijn baan is geweldig, ik ga iedere dag met plezier naar het werk. Begin dit jaar heb ik de ME-opleiding gevolgd, eerder was er helaas geen plek. Nu word ik bij de ME ingezet en dat vind ik heel mooi om te doen. Ook ben ik supportersbegeleider bij MVV. Ik onderhoud het contact met de club en de supporters. Als je van voetbal houdt is dat echt een mooie neventaak. Het lijkt een bijzondere combinatie, bij de ME en supportersbegeleider, maar ik word niet bij voetbalwedstrijden van MVV ingezet. “
“Tijdens de diensten maak je zeker heftige dingen mee, waarbij je ook vaak eerste hulp verleent. Ik word ingezet bij levensverlengend handelen. Dat houdt in dat je de eerste zorg op je neemt voordat de ambulance aanwezig is op de locatie van het ongeval. Het hoort erbij en je leert ermee om te gaan. Iedereen doet dit op zijn eigen manier, maar de verwerking is erg belangrijk. Gelukkig bestaat binnen de politie een speciaal team van collega’s waar je mee kunt praten. Ook bij mijn ouders en vriendin kan ik mijn verhaal kwijt. Voor mij is dit een goede vorm van verwerking. “
“Je weet nooit wat je gaat meemaken op een dag. Je vliegt van hot naar her. Het ene moment probeer je een verward persoon te kalmeren en het andere moment zit je midden in een achtervolging op een inbreker. Omdat wij aan de grens met België en Duitsland zitten, ervaren wij veel overlast door drugscriminaliteit. Hier houd ik me veel mee bezig en dat vind ik leuk om te doen. Eigenlijk doe ik van alles, want ik ben ook nog biker (politieagent op de fiets). De horecadiensten draai ik daarom graag. Je kunt in smalle straatjes komen waar je met de auto niet komt. Dat maakt het werk ook zo leuk. “
“Ik heb het erg naar mijn zin en doe op dit moment alles wat ik ambieer. Op de langere termijn denk ik meer aan een aansturende of een leidinggevende functie.”
“In het begin was het natuurlijk nieuw en spannend, maar het werd al snel ‘gewoon’. We maken veel mee. Eerst hadden we veel hulpverleningscasussen, waarbij Ewout aansloot. Later kwam het strafrechtelijke deel er meer bij. Dat vind ik zelf leuker om aan de mensen te laten zien.”
“Blijf vooral dichtbij jezelf is mijn belangrijkste tip. Voor de selectie, waar ik in één keer doorheen ben gekomen, wil ik nog meegeven, dat je je vooral goed moet voorbereiden. Niet alleen voor de sporttest maar ook voor de cognitieve en taaltest. Dat is echt heel nuttig. En als je door de selectie bent, bedenk dan in je leerperiode op de Politieacademie – de eerste negen maanden - wat voor agent je wil worden. Dit is de allermooiste baan van de hele wereld! Meld je vooral aan, want anders krijg je later misschien spijt.”