Student Ayse over de politieopleiding
Ayse (20) is nu een jaar onderweg in haar opleiding tot agent. Hoe bevalt dat tot nu toe? En voelt ze zich anders, in uniform?
‘Ik zie mezelf als Ayse. Ik vind het belangrijk dat je als politieagent dicht bij jezelf blijft. Vrienden met wie ik omga ken ik al jaren en die weten dat ik van kleins af aan bij de politie wil. Zij hebben me altijd gesteund en gemotiveerd. Ik hoef me niet voor hen aan te passen nu ik ben begonnen met de politieopleiding.’
De eerste keer in uniform
‘Toen ik voor het eerst het uniform aantrok, voelde dat heel goed. Dat was het moment dat ik voelde dat ik deel uitmaakte van de blauwe familie. Maar ik vond het ook spannend om voor het eerst herkenbaar de straat op te gaan. Ik had het gevoel dat iedereen naar me keek. Mensen dachten misschien: wat moet zo’n jong meisje in dat uniform?’
Stage lopen als agent: even wennen
‘Op mijn stageplek in Harlingen moest ik even mijn draai vinden. Ook omdat ik tussen collega’s zit die al jaren ervaring hebben en die wat ouder zijn. Ik heb me altijd wel thuis gevoeld. Iedereen stond open voor mij en maakte een praatje. Ze vroegen of ik een dagje met ze mee wilde. Dan voel je dat je op je plek bent.’
Trotse familie
‘Dat ik bij de politie wil, komt ook door mijn zus. Zij is nu een jaartje hoofdagent. Ze komt thuis met de mooiste verhalen na een dag werken, dat inspireert mij enorm. Toen mijn ouders mij voor het eerst in uniform zagen, zag ik de trots in hun ogen. Dat betekende enorm veel voor mij.’
Zo wil ik worden
‘Ik ben juli vorig jaar begonnen aan de opleiding. Ik weet dat er heel veel mogelijkheden zijn binnen de politie om jezelf te ontwikkelen. Ik hoop dat ik een politieagent word die gemakkelijk contact maakt met burgers. Het is mooi werk. Voor nu weet ik nog niet wat de toekomst met zich meebrengt. Nu eerst afstuderen en dan als hoofdagent lekker veel noodhulp draaien. Ik heb er superveel zin in.’