Vergroot jezelf Kombijdepolitie

Bureau Maastricht-hoofdagent Jos: “Actie in de taxi! Daar word je agent voor.”

Overweeg je om na een andere studie of een baan als agent te werken? Maastrichtse agent Jos koos na werk als grafisch vormgever en een studie rechten toch voor zijn kinderdroom: de politie. Nu geniet hij als hoofdagent dagelijks van dit spannende beroep.

Van creatief naar carrière

De politieloopbaan van Jos begint pas op een later moment. Na de middelbare school studeert hij grafische vormgeving. “Werken als politieagent was altijd  - zoals bij veel van mijn huidige collega’s - mijn kinderdroom, maar het vormgeven trok me ook. Ik vond het fijn om creatief bezig te zijn en ontwierp vol enthousiasme posters en flyers. Maar na mijn studie kwam ik toch tot de conclusie: alleen maar achter een bureau zitten is écht niks voor mij.” 

Het werken bij de politie lonkt en Jos solliciteert voor de functie van hoofdagent. “Bij de eerste sollicitatieronde werd ik bij de briefselectie niet geselecteerd, en bij de tweede ronde viel ik af bij het psychologisch onderzoek,“ herinnert Jos zich. “Ik schreef me in voor hbo-rechten. Deze studie heeft veel raakvlakken met het politiewerk. Je leert meer over juridische procedures en rechtvaardigheid. ” En de aanhouder wint: na zijn derde sollicitatie is Jos door. “Ik weet de selectieprocedure nog goed: ik vertrok om 5:30 uur van Maastricht naar Apeldoorn voor de sporttest. Eenmaal aangekomen kwam ik er bij de balie achter dat ik er op de verkeerde dag was. Gelukkig mocht ik toch meedoen. Dat zegt al veel over de politieorganisatie: iedereen denkt met je mee.”

“Had jij mijn scooter in beslag genomen?!”

Jos werkt in de stad waar hij ook woont: het mooie Maastricht. “Voor mij biedt dat alleen maar voordelen: ik ken de stad op mijn duimpje en rijd blindelings naar iedere melding. Ik kom in mijn vrije tijd gelukkig niet vaak mensen tegen die ik bijvoorbeeld heb aangehouden. Mensen herkennen je vaak ook helemaal niet zonder uniform. Soms zie je ze wel even naar je kijken, maar dan lopen ze al gauw weer door.” Laatst werd hij nog wel herkend op het Vrijthof. “Dan hoorde ik: hé! Had jij nou mijn scooter in beslag genomen?! Daar konden we samen gelukkig om lachen.” 

Uitdaging van de grens

De grens met België brengt in het werkgebied van Jos een unieke uitdaging. Samenwerking met Belgische collega’s zorgt voor een effectieve aanpak van grensoverschrijdende problematiek, zoals drugshandel. “Je komt in aanraking met vele nationaliteiten én talen. Mijn basis is er, maar mijn buddy Sander spreekt vloeiend wel drie of vier talen.” 

“In een ander land gedumpt worden, 7000 kilometer verderop, bizar.”

Het politiewerk in een grensgebied als Maastricht brengt soms ook schrijnende situaties met zich mee. “Je hebt te maken met vluchtelingen, ook minderjarig. Het is bizar om voor te stellen dat je door volwassenen in een ander land wordt gedumpt, 7000 kilometer van huis. Gelukkig kunnen wij de veiligheid bieden en het proces naar een betere toekomst in gang zetten.”

Vrienden voor het leven

Het politiewerk combineren met privé kan soms best een uitdaging zijn. “Mensen buiten de organisatie begrijpen het niet altijd. Als agent maak je dingen in één jaar mee, die anderen in een heel leven misschien niet eens meemaken. Je staat midden in de maatschappij en bent continue met dilemma’s bezig.” Dat brengt wel met zich mee dat je collega’s ook gauw méér dan collega’s worden. “Sander is bijvoorbeeld echt een vriend voor het leven geworden. We lachen nog keihard om onze eerste ontmoeting. Sander vond mij maar een schreeuwer.” Na een aantal nachtdiensten kwam de klik en de gemeenschappelijke grond. “Tijdens die diensten zit je uren naast elkaar in de auto en maak je de gekste dingen mee. Je leert elkaar dan echt goed kennen.”  Die diepe band met je collega’s vindt Jos een groot pluspunt van het werk. “Je kunt echt op elkaar bouwen. Ik weet: als ik achterom kijk, dan staat mijn collega daar.” 



“We lachen nog keihard om onze eerste ontmoeting.”

Als politiecollega’s maak je soms samen ook afschuwelijke dingen mee. “Het moment dat mijn collega Nikky letterlijk colleteral damage was bij een incident, bijvoorbeeld. Ik zie Nikky nog steeds in de koplampen van de auto die op haar afscheurt. Gelukkig is alles goed gekomen, maar dan voel je pas echt: nee – dit is mijn collega, mijn maatje.” Jos geeft aan dat je ook op zulke moment terugvalt op wat je op de Politieacademie leert. “Het enige wat je kunt doen is zo goed mogelijk handelen.”

Jezelf zijn

Net als Jos aan de slag gaan als agent? Wees dan vooral jezelf. “Doe je niet anders voor, dat houd je niet vol. En misschien wel het belangrijkste: geniet van elk moment van dit spannende en bijzondere werk!” 

Kies jij ook voor afwisseling en teamwork? Schrijf je in voor een politieopleiding.