Ze werkt al 21 jaar bij de politie, maakte kort een uitstap naar Jeugdzorg, maar kwam al snel weer terug als agent. Aicha werkt nu als jeugdagent. “Als je eenmaal de politiepet op hebt gehad, dan ga je dat missen in ander werk.”
Hoe Aicha naar de jongeren in haar wijk kijkt? “Ik probeer altijd in de schoenen van de jeugdige te gaan staan. Niemand doet zomaar wat. Wat is het verhaal? Wat is hun thuissituatie? Wie zijn de vrienden met wie ze omgaan? En daarbij vraag ik ze altijd: Wat zouden jullie doen als je mij was? Dat zorgt voor respect en begrip over en weer.”
"Bij mij werkt het wel zo: ik kan met je lachen en dansen, maar doe je iets verkeerd dan ben je van mij."“Een kind in mijn wijk werd vroeger grootgebracht door een sociaal netwerk van familie, vrienden, buren, de kapper en de slager. Dat sociale netwerk probeer ik weer op te bouwen. En ik geloof dat de informatie over de straat bij de buurtmoeders en -vaders ligt. Zij moeten weer de ogen en de oren van de omgeving worden. Daarom betrek ik hen ook vaak in mijn werk.”
“Ik denk dat mijn cultuur meehelpt in mijn vak. De bescheidenheid, maar ook het doorpakken bij problemen. Mijn culturele achtergrond zit me niet in de weg. Ik werk bijvoorbeeld ook tijdens de ramadan. Ik ben gelovig, maar draag geen hoofddoek in mijn werk. Als agent ben je dan te kwetsbaar. In heel veel andere functies kun je trouwens wel een hoofddoek dragen.”
"Ik ga altijd praten met de mensen. Dat blijft het toverwoord."Levelen met jongeren. En toch optreden als het moet. Heb jij dat in je? Check jouw match met de politie.
Echt wat kunnen betekenen in je wijk. Daarvoor ging Aicha bij de politie te werken. Weten waarom andere agenten kozen voor de politie? Check hier hun verhalen:
